"سورنا ستاری"، معاون علمی و فن آوری ریاست جمهوری را نه به واسطه پدر فقیدش، شهید منصور ستاری و نه به واسطه جایگاه رفیع دولتی اش به عنوان معاون رییس جمهور باید شناخت، اورا باید و باید با نخبگی اش شناخت، جوان نخبه ای که علی رغم کسب رتبه دانشجوی ممتاز و اول دانشگاه صنعتی شریف، به توصیه پدر، قید بورسیه تحصیل در آمریکا را زد، در ایران ماند، نخبه تر شد، رشد کرد و حالا سکاندار یکی از علمی ترین و استراتژیک ترین نهادهای تصمیم سازی، تصمیم گیری، برنامه ریزی و سیاستگذاری در عرصه علمی و فن آوری کشور است، مدیر نخبه ای که حتی وقتی شانس بالایی برای رسیدن به وزارت علوم در دولت داشت نیز، ترجیح داد، به جای وزارت، ردای تحقیق و پژوهش را همچنان بر تن داشته باشد و راهی را که در پیش گرفته بود و کاری را که بهتر بلد بود، ادامه دهد.